Uwaga… czas na werble. Właśnie stuknął rok, jak prowadzę bloga Link4 :-)   I jak na rocznicę przystało, nie obejdzie się bez podsumowań.

Jak się zaczęło?

Pierwszy wpis padł 3 marca 2010. Jednocześnie nasi eksperci zaczęli się pojawiać w sieci i odpowiadać na zapytania internautów. Część efektów ich pracy możecie śledzić w zakładce „Helpdesk”. Już 10 marca – mamy pierwszy komentarz na blogu. I od razu trafiający w punkt tzw. misji bloga. Damian wtedy napisał: „Po pierwsze – swietny pomysl, dobrze, ze doczekal sie wdrozenia, bo mowa o nim byla od czasu jakiegos. Brawa za realizacje.
Nie bojmy sie komunikacji i dobrze, ze Link4 sie nie boi.
Trzymam kciuki i pozdrawiam”.

Takie słowa mocno dopingują do dalszego działania, więc poszło… I przez rok pojawiło się 61 wpisów, które skomentowaliście 27 razy.

Czego się nauczyłam?

Że pisanie krótkimi zdaniami o ubezpieczeniach czasem wymaga ogromnego wysiłku :-) Z jednej strony chodzi o to, by tematu nie zagadać. Z drugiej, w tej dziedzinie trzeba być precyzyjnym. Jedno słowo mniej i opisywany mechanizm znaczy zupełnie co innego.

Że nie ma tematów zbyt prostych i zbyt trudnych. A jeśli coś jest zbyt trudnego, by wyjaśnić w prostych słowach, to znaczy, że słowa zostały źle dobrane i trzeba pracować dalej :-)

Że cieszą mnie wszelkie komentarze, szczególnie te wywołujące dyskusje. Wtedy wiem, że temat Was dotyczy.

Co na przyszłość?

Pisać, pisać, pisać. Plany mam ambitne. Zobaczymy, na ile uda się je zrealizować. Tematów nie powinno zabraknąć. Z góry też wielkie dzięki za wszelkie sugestie, dotyczące tak tematów jak i rozwiązań, które chcielibyście widzieć na blogu. :-)

A jak wyglądają statystyki?

…w podsumowaniu nie powinno ich w końcu zabraknąć:

- Odwiedziny: 13 607
- Odsłony: 30 616
- Średni czas spędzony na stronie: 02:06s

Nie wiem, czy to dużo czy nie. Jak dla mnie wynik jest przyzwoity. :-) Tym bardziej, że nie po to piszę, by rosły słupki, ale by przybliżać ubezpieczenia majątkowe na ile się da. Co się za nimi kryje, na czym polegają i co nimi rządzi. Mam nadzieję, że w części chociaż mi się to udaje.

Pozdrawiam

Agata